تست های روانشناسی ، روش‌هایی استاندارد برای گردآوری داده‌ها و اطلاعات درباره‌ی افراد هستند که بیش‌تر به شیوه‌ی پرسش‌نامه‌ی نوشتاری در دسترس روان‌شناسان قرار می‌گیرند.
نکته‌ای که همین‌جا باید به آن توجه داشته باشیم این است که افراد عادی و کسانی که دانش‌آموخته‌ی روانشناسی نیستند اجازه‌ی دسترسی و خرید این آزمون‌ها را ندارند. چون اگر آزمونی به صورت فراگیر در دسترس مردم قرار گیرد و نتایج آن برای مردم آشکار و روشن شود آن آزمون ارزش علمی خود را از دست می‌دهد و نمی‌توان به نتیجه‌ی آن اعتماد داشت.
تست های روانشناسی
تستهای روانشناسی را به شیوه‌ی گفتاری و شفاهی یا کامپیوتری نیز می‌توان به انجام رساند در هر صورت درمانجو باید به یک سری پرسش‌ها یا محرک‌ها پاسخ دهد سنجش و بررسی این پاسخ‌ها نتیجه‌ی آزمون را نشان می‌دهد. آزمون‌های روانی را نباید با گفت‌و‌گو یا مصاحبه‌ی بالینی یکی دانست. آزمون‌های روانی رایج‌ترین گونه‌ی سنجش در روانشناسی بالینی و بسیار استاندارد شده‌تر از مصاحبه هستند. این آزمون‌ها چند ویژگی دارند.
ویژگی‌های آزمون‌های روانشناسی
۱- معمولا درمانجو را از نظر یک یا چند ویژگی مشخص مورد سنجش قرار می‌دهند. برای نمونه به سنجش اضطراب، افسردگی یا استرس می‌پردازند.
۲- معمولا یک سیستم پرسش و پاسخ علمی و بر پایه‌ی دانش آمار دارند. پس این آزمون‌ها از نظر شیوه‌ی چینش پرسش‌ها، پاسخ‌دهی، نمره‌گذاری و نتیجه‌گیری بسیار پیشرفته و علمی هستند.
۳- هنگامی که داده‌ها و اطلاعات از شرکت‌کنندگان در آزمون به دست می‌آید می‌توان هنجار آماری آزمون‌های روانی را تنظیم کرد. به این کار استانداردسازی یا هنجاریابی گفته می‌شود.
استانداردسازی یا هنجاریابی فرآیندی است که به کمک آن مجموعه‌ای از استانداردها یا هنجارها برای یک ابزار سنجشی مشخص و معین می‌شود تا اطمینان حاصل شود که در اندازه‌گیری‌های گوناگون از آن ابزار همیشه به یک شکل بهره گرفته می‌شود.
۴- برخلاف آزمون‌های دروغین و آبکی که در مجله‌های سرگرمی غیرعلمی و سایت‌های اینترنتی می‌بینید؛ آزمون‌های روانی علمی با دقت و سخت‌گیری آزمایش می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که روایی و پایایی داشته باشند و بتوانیم به نتایج آن‌ها از دید علمی اعتماد کنیم.